Projektif testler, yetişkinlerin, çocuk ve gencin “iç dünyası” hakkında ipuçları toplamak üzere uygulanır. Bu testler, çocuk ve gencin kendini nasıl algıladığı, duyguları, ailesi ve çevresi hakkındaki görüşleri ile ilgili bilgi verir.

Bu bilgileri toplamak amacıyla değişik türde testler uygulanır. Projektif testlerde çocuktan yapması istenen şeyler, belli bir konuda resim çizmesi, bazı yarım bırakılmış öyküleri tamamlaması, belli resimlere uygun öyküler anlatması ya da, verilen belli figürlerle çeşitli şeyler oluşturması, yaratmasıdır.

Projektif testlerde “doğru-yanlış” yoktur, çocuğun yaptığı her şey geçerlidir. Bu değerlendirmelerin ana çıkış noktası, çocuğa yapılandırılmış sorular sorulmadığı için çocuk zihnindeki oluşumlarla ve duygularının onu yönlendirdiği şekilde hareket etmek durumundadır; yani içindekileri çalışmasına yansıtır.

Uzman da bu çalışmalara yansıyan bilgileri, çeşitli ölçütlere göre değerlendirir. Problem durumlarında kimlerden destek aldığı, problemi çözmek için ne gibi yöntemler düşündüğü, çevresini ne kadar güvenli ya da tehlikeli bir yer olarak gördüğü, bu çalışmalar sonucunda elde edilen bilgiler arasındadır.

Uzman bu çalışmalar sonucunda, çocuğun kendisini ve çevresini nasıl algıladığına dair bir resim oluşturur. Bu resimde, çocuk açısından aksayan noktalar varsa, bu konuda ailesi ve/veya okulu yönlendirilir.